بسم الله الرحمن الرحیم

درشب زمستانی ۲۳ بهمن ماه سال 1367 در خانواده ای مذهبی و در روستای جیلان آباد اصفهان  به دنیا آمدم .دوران ابتدائی وراهنمائی را درهمان محل ،  با موفقیت گذرانده و با معدل بالا وارد دبیرستان شریعتی در شهر خوراسکان شدم ، اما از آنجا که با گذشت یکسال در محیط دبیرستان ، آنجا را مناسب برای هدفی که از کودکی در ذهن داشتم نیافتم ، (و این هدف چیزی بود که در در نگارش انشای کلاس دوم راهنمائی بین دانش آموزان به آن اشاره کرده بودم  : ... می خواهم در آینده روحانی جامعه اسلامی شوم...! )با تشویق  پدر و مادر بزرگوارم که هر دواز مادحین اهل بیت علیهم السلام ومربیان قرآن بودند ، در سال 1383 وارد حوزه علمیه شدم.

دروس مقدمات را در حوزه علمیه جامعه الامام المنتظر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نجف آباد  ، طی پنج سال گذراندم و طبق برنامه آن مدرسه هر سال یک رساله علمی آماده و تقدیم نمودم . سپس در سال 1388جهت شرکت در دروس سطح وارد حوزه علمیه قم ، و هم زمان ، تخصصی تبلیغ (تربیت راهنما) شدم .

با گذراندن دوره کارشناسی تخصصی تبلیغ و تحویل رساله پایانی این دوره تحت عنوان «تأثیر تربیت درکودکی برشکوفائی شخصیت در بزرگسالی» ، همزمان دروس سطح 2و 3 حوزه را به اتمام رساندم .

از سال 1393 تحت ظل توجهات حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام ، در شهر مقدس قم در دروس خارج اصول حضرت آیت الله سبحانی (دامت برکاته ) و نیز دروس فقه و اصول حضرت استاد عابدی ( زیدعزه )حاضر شدم .

با وجود علاقه فراوانی که به مباحث علمی حوزوی دارم ، به دلیل دغدغه های فرهنگی تبلیغی ، همزمان با دروس خارج در آزمون سراسری کارشناسی ارشد رشته فقه و حقوق و نیز رشته مشاوره دانشگاه معارف شرکت کرده و هر دو رشته را با رتبه سه و دو رقمی قبول شدم ، لکن باتوجه به علاقه وافر خود و نیز احساس نیاز و خلا نیروی حوزوی و متعهد در رشته  مشاوره ، رسما از ترم دوم سال 93 به دانشگاه معارف وارد شدم  و در حال حاضر در حال تدوین پایان نامه کارشناسی ارشد و تحقیق در رشته مذکور می باشم .
در راستای رسالت طلبگی نیز ، برنامه خود را در جهت انجام رسالت های سربازی امام زمان روحی له الفداء ، تنظیم نموده و در قالب تحقیق و پژوهش ، پاسخگوئی و مشاوره و همکاری با مراکز مربوطه ، روایتگری ، تبلیغ در فضای مجازی ، دانشگاهی و غیره ، مشغول می باشم.

اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنِي مَا يَشْغَلُنِي الِاهْتِمَامُ بِهِ، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تَسْأَلُنِي غَداً عَنْهُ،
 وَ اسْتَفْرِغْ أَيّامِي فِيمَا خَلَقْتَنِي لَهُ، وَ أَغْنِنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيّ فِي رِزْقِكَ، وَ لَا تَفْتِنّي بِالنّظَرِ، وَ أَعِزّنِي وَ لَا تَبْتَلِيَنّي بِالْكِبْرِ، وَ عَبّدْنِي لَكَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِي بِالْعُجْبِ،
 وَ أَجْرِ لِلنّاسِ عَلَى يَدِيَ الْخَيْرَ وَ لَا تَمْحَقْهُ بِالْمَنّ، وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلَاقِ، وَ اعْصِمْنِي مِنَ الْفَخْرِ.

خداوندا بر محمد و آلش رحمت فرست و مهماتم را كه باعث دل مشغولى من است، كفايت كن و مرا به كارى كه فردا از آن مورد سؤال قرار مى ‏دهى بگمار، و روزگارم را در آنچه براى آنم آفريده ‏اى مصروف دار و از غير خود بى ‏نياز ساز و روزيت را بر من بگستر و به نگاه كردن به حسرت در مال و منال و جاه و جلال توانگرانم دچار مكن و عزيزم گردان و گرفتار كبرم مساز و بر بندگى خود رامم كن و عبادتم را به سبب خود پسندى تباه منماى. و خير را براى مردم به دستم روان كن. و كار نيكم را به منت نهادن باطل مگردان و اخلاق عاليه را به من مرحمت فرماى. و مرا از تفاخر و مباهات نگاهدار.

( صحیفه سجادیه علیه السلام _ دعای  20- نيايش، در طلب اخلاق ستوده و افعال پسنديده)

محمد اسماعیلی

قم المقدسه

پائیز 1396  ،  ربیع الاول 1438